Wat heb je gedaan bij Senior-Live?
Met heel veel plezier les gegeven en mensen geholpen om lekker en met gemak met hun computer te kunnen werken.

Waarom heb je gekozen voor Senior-Live? De doelgroep was net zo’n groep als waar ik al langer les aan gegeven had bij het Sociaal Werk Oldambt: ‘De grijze muizen’, zoals ze zichzelf genoemd hadden.

Wat heb je meegemaakt bij Senior-Live?
Een hele fijne club met prettige collega’s die eigenlijk allemaal hetzelfde voor ogen hebben en met veel plezier mensen willen helpen in het omgaan met moderne hulpmiddelen, zoals de PC, smartphone en tablets.

Wat heb je gedaan bij Senior-Live?
Ik was (mede)verantwoordelijk voor het ontwerpen en uitvoeren van Europese projecten die als doel hadden het leven van senioren makkelijker en prettiger te maken, door gebruik van nieuwe technologie. Daarnaast heb ik mij gericht op het aanboren van nieuwe markten en het vinden van nieuwe klanten voor de innovatieve diensten die in de afgelopen jaren zijn ontwikkeld door Senior-Live.

Waarom heb je gekozen voor Senior-Live?
De eerste kennismaking met Senior-Live voelde gelijk als een warm bad. Leuke, lieve en kundige collega’s die echt met voelbare passie het leven voor anderen aangenamer willen maken. Die vanuit een sociaal bewustzijn alles uit de kast halen om klanten echt blij te maken! Ik zou morgen met hetzelfde enthousiasme weer kiezen voor de hechte familie die Senior-Live is!

Wat heb je meegemaakt bij Senior-Live?
Ik heb mooie, innovatieve (internationale) projecten begeleid en samen met mijn collega’s uitgevoerd. Heb heel veel leuke mensen ontmoet uit de welzijnssector en veel nieuwe vrienden gemaakt. De collega’s zijn geweldig en doen hun uiterste best om de klanten te helpen met maatwerk oplossingen. Chapeau!

Hoe vind je het om mee te doen aan het Taalmaatjes Online project?
Het gaat geweldig!

Waarom vind je dat?
De manier waarop het georganiseerd wordt. Ik doe zelf ook thuisbezoek en vrijwilligerswerk bij andere organisaties, en daar wordt het lang niet zo goed gecoördineerd. Je moet het allemaal zelf uitzoeken en regelen. Bij Taalmaatjes word je de hele tijd heel goed begeleid.

Hoe vind je het om te doen?
Ik vind het heel goed om te doen. Ik spreek het liefst fysiek af, maar ten tijde van corona ging dat natuurlijk niet. Toen vonden de gesprekken online plaats. Op die manier kon je toch nog iets voor mensen betekenen. Het belangrijkste van videobellen is dat het contact zo niet stopt. Senior-Live heeft me geleerd hoe het moet, dat videobellen. Nu kan ik het zelf.

Hoe is het contact met je taalstudent?
Geweldig. Hij is altijd enthousiast. Ik leer hem zijn Nederlands te verbeteren, maar ik leer ook veel van hem. Vroeger wist ik bijvoorbeeld niet dat Syriërs zoveel heftige dingen hebben meegemaakt. Als je dat soort dingen niet weet, ga je soms rare dingen denken als: “Waarom komen die mensen hier?” Nu begrijp ik dat beter. Voor hen is het heel erg, ze zijn alles verloren. En moeten dan hier weer een nieuw leven opbouwen.

Ik dwing hem niet om iets te vertellen. Ik stel alleen vragen als: “Hoe was het in Syrië?” Hij vindt het fijn om zijn verhalen te delen. “Ik word er lichter van”, zegt hij. Dat is heel uniek voor mij. En geweldig om te doen. Dan hoor je wat er met hem gebeurd is. Maar het is wel hartverscheurend. Hij is hier niet omdat hij dat wilde.

Ja, dat is aangrijpend. En bijzonder dat hij dat met je kan delen. Kunnen jullie ook samen lachen?
Jazeker. Zoals vorige week: We hadden het over eten en hij vertelde over ‘vis granaten’. Ik zei: “Wat?!” Uiteindelijk kwamen we erachter dat hij ‘visgraten’ bedoelde, hahahaha. Dat ga ik nooit meer vergeten. Elke keer als we elkaar nu spreken zeg ik: “En geen granaten, hè?”

Na een week of drie in de quarantaine-tijd zag ik dat Senior-Live een nieuw project was gestart: Taalmaatjes Online. De bedoeling is om studenten met een niet-Nederlandse achtergrond te koppelen aan ouderen. Iedere week kunnen de Taalmaatjes dan samen, online, een uurtje babbelen over van alles en nog wat. Dit wordt door Senior-Live gefaciliteerd en heel goed begeleid. Het is super eenvoudig, want door middel van drie klikken op je tablet of laptop ben je met elkaar in contact.

De taalstudent die met mij is gematcht is een 32-jarige vrouw uit Syrië die heel graag Nederlands wil leren. Zowel schrijven als spreken. Al driemaal hebben we met elkaar een uurtje gesproken over veel verschillende onderwerpen. Zij en haar man waren in Syrië beiden docent Engels. Zij spreekt die taal dan ook erg goed. Dat is fijn om naar uit te wijken voor haar, wanneer ze een woord niet weet in het Nederlands. En dat is ook voor mij super makkelijk. Het zijn niet alleen serieuze onderwerpen waarover we praten, we hebben het  bijvoorbeeld ook over eten, over wonen, over Bussum – waar zij woont en waar ik tien jaar heb gewerkt. Het laatste gesprek was alweer een stuk ontspannener dan in het begin. We hebben zelfs als bakvissen zitten lachen om iets.

De uitspraak van onze Nederlandse woorden is namelijk erg moeilijk. Zo vertelde ze dat haar ouders in een ‘hoerhuis’ woonden. Ik zeg “WAT???” Je begrijpt het al, na wat uitleg lagen we echt slap van het lachen. Zij zag haar ouders al wonen in een… hahahahaha!

Misschien denk je nu: ‘Ha, dat lijkt me ook wel wat, ik hou wel van een wekelijks praatje van een uurtje.’ Geef je dan op voor Taalmaatjes Online. Je zult er beslist geen spijt van krijgen.

Wat deed je bij Senior-Live?
Ik was verantwoordelijk voor de marketing en communicatie bij Senior-Live. Daarnaast zat ik regelmatig met externe partijen om samenwerkingen te bespreken. Ik heb me gericht op het optimaliseren van al onze communicatie-uitingen. Daarnaast heeft Senior-Live een stuk meer verkeer op de website gekregen.

Waarom werkte je bij Senior-Live?
Ik hou mij veel bezig met verduurzamen en het verbeteren van bestaande factoren. Dat is ook één van de redenen waarom ik bij Senior-Live heb gewerkt. Iedereen binnen onze doelgroep moet van het bestaan van Senior-Live afweten en we willen ook daadwerkelijk de drempel wegnemen om contact met ons op te nemen. Online en offline goed vindbaar worden!

Waar word je blij van?
Lekker slap geouwehoer. Ik ben altijd in voor een babbeltje! Daarnaast kom ik graag buiten en breng ik veel tijd door met mijn vriendin. Verder vind ik het leuk om te gamen en naast mijn vriendin heb ik nog een grote liefde: AJAX! (en katten).

Martin Adema, 70 jaar jong, volgt al enige tijd onze kookworkshop in the Green Story. Nadat zijn vrouw door een hersenbloeding er niet meer toe in staat was, moest hij opeens zelf leren koken. Gelukkig konden wij daar een steentje aan bijdragen. Niet met super culinaire gerechten, maar gerechten die makkelijk thuis na te maken zijn, niet te prijzig zijn en gezond zijn.

Martin kan nu heel goed een stevige, heerlijke maaltijd voor zichzelf maken en weet zichzelf steeds beter te verwennen met lekker eten. De kookworkshop draait niet alleen maar om het eten, maar ook om het maken van nieuwe sociale contacten. “Ik ben altijd op zoek naar meer kookmaatjes en hou ervan om lekker slap te ouwehoeren over fietsen, knutselen, Formule 1 en kruiswoordpuzzels natuurlijk”, aldus Martin.

Wat heb je gedaan bij Senior-Live?
Ik heb als vierdejaars student Toegepaste Gerontologie gedurende een half jaar samengewerkt aan het Gift-to-Gift project. Mijn passie ligt bij het verbinden van de doelgroep met het ontwikkelen van een product of dienst gedurende het hele proces.

Waarom heb je gekozen voor Senior-Live?
Senior-Live sprak mij aan omdat ze elke keer het heden een stapje voor willen zijn en de doelgroep voorop stellen. Ze ondersteunen en helpen ouderen, en zet hen weer in hun kracht. Je bent nooit oud genoeg om te leren zeg ik altijd maar. En dat is precies wat Senior-Live doet.

Wat heb je geleerd bij Senior-Live?
Ik heb geleerd dat een gezellig team, waar iedereen elkaar respecteert en altijd in is voor een lolletje, belangrijk is om goed te functioneren. Elke keer dat ik bij Senior-Live naar binnen stapte voelde ik de fijne sfeer. Ik kijk terug op een leerzame tijd!

Na haar pensioen wilde Will iets ondernemen om fit te blijven en was daarom op zoek naar een sportmaatje. Het liep anders en het pad leidde naar de Social Walk van Senior-Live. Op een dag trok zij de stoute schoenen aan en liep de verzamelplek aan de Kerkgracht binnen. ”Ik kijk elke week weer uit naar de Social Walk”, vertelt Will. “Senioren gaan niet zo snel naar een reguliere sportschool. Daarnaast hebben velen een kunstheup of kunstknie, inclusief mijzelf, waardoor grondoefeningen vaak niet te doen zijn. Dan is wandelen een goed alternatief. Bovendien is het een goede manier om onder de mensen te zijn.”

De technologie van nu is Will niet onbekend. Het is erg handig dat je tegenwoordig bijvoorbeeld online een afspraak kunt maken bij het ziekenhuis, zodat je niet uren in de wacht hoeft te staan aan de telefoon. “Ik zou niet meer zonder de technologie van nu kunnen. Iedere ochtend begint mijn dag met het checken van Facebook. Ook speel ik online spelletjes geheugentraining. Dat is erg leuk. Af en toe gaan wij wel eens een weekendje weg, zonder computer en internet. Dat is dan wel even wennen hoor!”, lacht Will.

Toen ik in 1982 besloot te stoppen met mijn kantoorbaan bij financieringsmaatschappij Mahuko in Amsterdam, was de computer nog maar net op sommige werkplekken in gebruik. Niet op de mijne. Alleen de collega’s met rekentaken kregen een PC met inbelkastje, dat nog met een sleutel en code moest worden geactiveerd. Het was voor de overige medewerkers spannend om daarmee te moeten werken als de rekenaar van onze afdeling ziek of met vakantie was. Onze eerste PC thuis was een Atari. Je kon er spelletjes als Tetris en Pong op spelen. Om er echt mee te werken en een brief te schrijven, waren de commando’s van het DOS programma best ingewikkeld voor een beginner. De mini-cursus Word die me door een uitzendbureau werd aangeboden, was niet genoeg om er snelheid en routine in te krijgen. Nu ik eraan terugdenk breekt het zweet me weer uit. Benieuwd hoe dit afloopt? Lees hier het hele verhaal van Hetty.

André is een van de enthousiaste deelnemers aan onze Social Walk. Hij is dol op de buitenlucht en geniet met volle teugen van deze gezellige wekelijkse wandeling. “Omdat ik lichamelijke beperkingen heb, is het voor mij belangrijk om in beweging te blijven”, vertelt André. “Het fijne van de Social Walk is dat er rekening wordt gehouden met iemands persoonlijke omstandigheden. Voor mij is er bijvoorbeeld een speciaal groepje samengesteld en ze houden een oogje in het zeil vanwege mijn medische situatie. Ik moedig iedereen dan ook aan om mee te doen, want iedereen kán meedoen. Bovendien is het gezellig om na afloop samen koffie te drinken en taart te eten, dit schept een extra band. Ik moet er alleen altijd wel even voor zorgen dat ik nog een plekje over heb voor de lekkere vis, die mijn vrouw thuis klaar heeft staan als ik terugkom”, voegt André er met een lach aan toe.