Wat heb ik bij Senior-Live gedaan?

Ik gaf les op het gebied van Android. Ik hielp mensen met vraagstukken over hun apparaat en zette mij in om de Google Fiets onder de aandacht te brengen.

Waarom heb ik gekozen voor Senior-Live?

Ik breng graag kennis over aan anderen en ik vind het leuk om de doelgroep van senioren wegwijs te maken in de digitale wereld.

Waar wordt ik blij van?

Live muziek en het luisteren van een goede LP, met name Johnny Cash en Bob Dylan doen het altijd goed. Als ik aan het einde van de dag mensen heb weten te helpen, sluit ik de dag blij af!

Martin Adema, 70 jaar jong, volgt al enige tijd onze kookworkshop in the Green Story. Nadat zijn vrouw door een hersenbloeding, er niet meer toe in staat was, moest hij opeens zelf leren koken. Gelukkig konden wij daar een steentje aan bijdragen. Niet super culinaire gerechten, maar makkelijk thuis na te maken, niet te prijzig en gezond. Alleen er is wel 1 ding wat er echt niet ingaat en dat is zuurkool!

Martin kan nu heel goed een stevige, maar toch heerlijke maaltijd voor zichzelf maken en weet zichzelf steeds beter te verwennen met lekker eten. De kookworkshop draait niet alleen maar om het eten, maar ook om het maken van nieuwe sociale contacten. “Ik ben altijd op zoek naar meer kookmaatjes en hou ervan om lekker slap te ouwehoeren over fietsen, knutselen, Formule 1 en kruiswoordpuzzels natuurlijk”, zegt Martin.

Na haar pensioen wilde Will iets ondernemen om fit te blijven en was daarom op zoek naar een sportmaatje. Het liep anders en het pad leidde naar de Social Walk van Senior-Live. Op een dag trok zij de stoute schoenen aan en liep de verzamelplek aan de Kerkgracht binnen.”Ik kijk elke week weer uit naar de Social Walk”, vertelt Will.  “Senioren gaan niet zo snel naar een reguliere sportschool. Daarnaast hebben velen een kunstheup of kunstknie, inclusief mijzelf, waardoor grondoefeningen vaak niet te doen zijn. Dan is wandelen een goed alternatief. Bovendien is het een goede manier om onder de mensen te zijn.”

De technologie van nu is Will niet onbekend. “Het is erg handig dat je tegenwoordig bijvoorbeeld online een afspraak kunt maken bij het ziekenhuis. Dan hoef je geen uren in de wacht te hangen aan de telefoon. “Ik zou niet meer zonder de technologie van nu kunnen. Iedere ochtend begint mijn dag met even Facebook checken. Ook speel ik online geheugentrainingspelletjes. Dat is erg leuk. Af en toe gaan wij wel eens een weekendje weg, zonder computer en internet. Dat is dan wel even wennen hoor!”, lacht Will.

Toen ik in 1982 besloot te stoppen met mijn kantoorbaan bij financieringsmaatschappij Mahuko in Amsterdam, was de computer nog maar net op sommige werkplekken in gebruik. Niet op de mijne. Alleen de collega’s met rekentaken kregen een Pc met inbelkastje dat nog met een sleutel en code moest worden geactiveerd. Het was voor de overige medewerkers spannend om daarmee te moeten werken als de rekenaar van onze afdeling ziek of met vakantie was. Onze eerste Pc thuis was een Atari. Je kon er spelletjes als Tetris en Pong op spelen. Om er echt mee te werken en een brief te schrijven waren de commando’s van het DOS programma best ingewikkeld voor een beginner. De mini-cursus Word die me door een uitzendbureau werd aangeboden, was niet genoeg om er snelheid en routine in te krijgen. Nu ik eraan terugdenk breekt het zweet me weer uit. Benieuwd hoe dit afloopt? Lees hier het hele verhaal van Hetty.

André is een van de enthousiaste deelnemers aan onze Social Walk. Hij is dol op de buitenlucht en geniet met volle teugen van deze gezellige wekelijkse wandeling. “Omdat ik lichamelijke beperkingen heb, is het voor mij belangrijk om in beweging te blijven,” vertelt André. “Het fijne van de Social Walk is dat er rekening wordt gehouden met iemands persoonlijke omstandigheden. Voor mij is er bijvoorbeeld een speciaal groepje samengesteld en ze houden een oogje in het zeil vanwege mijn medische situatie,” voegt hij er aan toe. “Ik moedig iedereen aan om mee te doen, want iedereen kan meedoen. Bovendien is het gezellig om na afloop samen koffie te drinken en taart te eten, dit schept een extra band. Ik moet er alleen altijd wel even voor zorgen dat ik nog een plekje heb voor de lekkere vis, die mijn vrouw thuis klaar heeft staan als ik terug kom,” voegt André er met een lach aan toe.